Alweer een week verder!
Blijf op de hoogte en volg Latoya
15 Februari 2014 | Nepal, Bhaktapur
Hiii lieve iedereen,
Leuk en fijn om via deze weg en andere social media gebeuren contact te houden met jullie!! Hier weer even een verslag. Wat langer dan verwacht!!
Ik ben alweer 3 dagen naar mijn stage geweest. Het zijn allemaal lieve kinderen, maar de taal is wel een struikelblok. Sommige praten door hun beperking geen Nepalees en al helemaal geen Engels. De kinderen die ik tot nu toe heb ontmoet zijn allemaal ontzettend blij om iemand nieuw te zien. Met handen en voeten maken zij wel duidelijk wat ze willen. Hier aangekomen blijkt het niet echt een dagopvang te zijn, maar eerder een school waar sommige kinderen blijven, omdat niemand ze ‘wilt’. Klinkt hard, maar het is soms ook duidelijk dat ze uit een slecht weeshuis of iets komen. Ondanks dat het een soort school is, komt de klas waar ik de afgelopen dagen heb gezeten (een beetje) overeen met de verschillende activiteiten op mijn stage in Nederland. De activiteiten sluiten aan bij hun niveau.
De eerste dag werd mij al gevraagd of eerder gezegd dat ik bij een groep moest mee lopen en dan maar moest zeggen wat er veranderd moest worden. Ik voel mij nog niet zodanig op mijn plek om dat te zeggen. Ik moet eerst mijn plekje vinden en meer te weten komen over de werkwijze van de Nepalezen deze school. Gelukkig is er een vrouw uit Zwitserland (Malaika) die trainingen geeft en bij haar kan ik terecht met al mijn vragen. Af en toe krijgen de kinderen een klap in het gezicht of hand als ze niet luisteren en er wordt heel veel geschreeuwd. Ik vind het maar niks om te zien en te horen. Ik heb geprobeerd om het bespreekbaar te maken, maar doordat de leraressen niet echt Engels spreken kan ik niet alles duidelijk maken wat ik bedoel en kijken ze mij soms aan met van die vragende ogen.
Ondanks ik hier nog maar kort ben, heb ik al een kleine bijdrage kunnen leveren. Ik heb verschillende tekeningen gemaakt en de kinderen laten uitkiezen welke zij mooi vonden, vervolgens hun namen opgeschreven met de bedoeling dat iedereen zijn eigen stoel krijgt met zijn tekening. Er is nu namelijk geen structuur. Als een kind een stoel niet leuk vind of als hij ergens niet wil zitten dan doet die gewoon zijn ding. Ook heb ik een kindje die van 10.00 uur tot 15.00 uur in stoel zit, achterin de klas, meer betrokken bij activiteiten. Niet altijd een succes, maar dan komt hij wel uit zijn stoel. Ook heb ik af en toe de tijd genomen voor de kinderen, door bij ze te zitten, spelletjes te doen en gewoon gezellig hebben. Het zijn maar kleine dingen, maar ik heb wel het gevoel dat ik hier niet voor niks ben. Al is het om even met ze te spelen.
Gisteren naar Thamel geweest met Sissi, dat was een hele ervaring. Afgesproken met de lokals, maar die kwamen ruim 2 uur te laat. Vervolgens naar een restaurant New E… (nog wat haha) en daar waren een hoop andere vrijwilligers van de VSN office. Ik heb eindelijk een heerlijk stuk vlees kunnen eten, wat was dat lekker!! En dat voor €6,- incl. mijn sprite! Geen geld dus. Het plan was om vervolgens naar huis te gaan, maar we werden meegevraagd naar een Nepalees Valentine’s Party. Ze vertelden dat het legaal was, maar het was in een gesloten shopping mall ofzo. Weinig mensen, maar ondanks dat maakte iedereen er zijn eigen feestje van. De chinezen die mee waren voelden zich een beetje ongemakkelijk, maar Sissi en ik dachten Yeaah we kunnen eindelijk weer is dansen. Vervolgens terug naar Thamel om daar op ‘stap’ te gaan. De meeste cafés sluiten om 00.00 en er zijn enkele ‘clubs’ tot 02.00 uur open. Wij zijn gewoon lekker op tijd naar huis gegaan. Omdat het zo laat was kon ik niet meer terecht bij mijn gastgezin, dus heb ik bij Sissi geslapen. En oooo wat heb ik lekker geslapen!! Het was warm in haar slaapkamer, haar bed had een zacht matras en ’s morgens vroeg was het gewoon rustig!!
Mijn gastgezin bestaat uit vier kinderen en de paps en mams en een hond :D!! Aardige mensen, zorgen goed voor vrijwilligers. Alleen ’s morgens…. Dat ventje heeft zo veel energie.. hij schreeuwt alles bij elkaar om 06.00 uur en amaa gaat al zingen om 05.30 uur. Ik moet dus proberen wat meer in mijn ritme te komen en wat vroeger naar bed gaan.
Nu ben ik mijn spullen pakken voor mijn trekking. We vertrekken om 15.30 uur met de bus. 11 uur in de bus, 3 uur met de jeep en dan 5 uur wandelen ofz. De route is ongeveer> Beni, Jomsome, Kagheni, Mutinath, Jomsome, Ghana, Marta, Beni, Pokhara. De plannen veranderen regelmatig met wie er allemaal mee gaan, dus we zien het wel. Sissi gaat mee en Bishal van de VSN office, dus dan is het wel ‘vertrouwd’. Vind het namelijk wel spannend om met ‘vreemden’ 5 dagen weg te gaan. Maar als ik dat niet doe, dan zie ik ook niks van Nepal, dus HOPPAAA en gaan!! Hoorde alleen vanmorgen dat de kans dat we een zitplek hebben niet heel groot is. Ik zie het wel!! Hahah.
Het is een lang verhaal geworden SORRYYY!! Maar ik denk wel aan jullie!!! Hele dikke knuffel en tot over een week ofzo! xxxx
Leuk en fijn om via deze weg en andere social media gebeuren contact te houden met jullie!! Hier weer even een verslag. Wat langer dan verwacht!!
Ik ben alweer 3 dagen naar mijn stage geweest. Het zijn allemaal lieve kinderen, maar de taal is wel een struikelblok. Sommige praten door hun beperking geen Nepalees en al helemaal geen Engels. De kinderen die ik tot nu toe heb ontmoet zijn allemaal ontzettend blij om iemand nieuw te zien. Met handen en voeten maken zij wel duidelijk wat ze willen. Hier aangekomen blijkt het niet echt een dagopvang te zijn, maar eerder een school waar sommige kinderen blijven, omdat niemand ze ‘wilt’. Klinkt hard, maar het is soms ook duidelijk dat ze uit een slecht weeshuis of iets komen. Ondanks dat het een soort school is, komt de klas waar ik de afgelopen dagen heb gezeten (een beetje) overeen met de verschillende activiteiten op mijn stage in Nederland. De activiteiten sluiten aan bij hun niveau.
De eerste dag werd mij al gevraagd of eerder gezegd dat ik bij een groep moest mee lopen en dan maar moest zeggen wat er veranderd moest worden. Ik voel mij nog niet zodanig op mijn plek om dat te zeggen. Ik moet eerst mijn plekje vinden en meer te weten komen over de werkwijze van de Nepalezen deze school. Gelukkig is er een vrouw uit Zwitserland (Malaika) die trainingen geeft en bij haar kan ik terecht met al mijn vragen. Af en toe krijgen de kinderen een klap in het gezicht of hand als ze niet luisteren en er wordt heel veel geschreeuwd. Ik vind het maar niks om te zien en te horen. Ik heb geprobeerd om het bespreekbaar te maken, maar doordat de leraressen niet echt Engels spreken kan ik niet alles duidelijk maken wat ik bedoel en kijken ze mij soms aan met van die vragende ogen.
Ondanks ik hier nog maar kort ben, heb ik al een kleine bijdrage kunnen leveren. Ik heb verschillende tekeningen gemaakt en de kinderen laten uitkiezen welke zij mooi vonden, vervolgens hun namen opgeschreven met de bedoeling dat iedereen zijn eigen stoel krijgt met zijn tekening. Er is nu namelijk geen structuur. Als een kind een stoel niet leuk vind of als hij ergens niet wil zitten dan doet die gewoon zijn ding. Ook heb ik een kindje die van 10.00 uur tot 15.00 uur in stoel zit, achterin de klas, meer betrokken bij activiteiten. Niet altijd een succes, maar dan komt hij wel uit zijn stoel. Ook heb ik af en toe de tijd genomen voor de kinderen, door bij ze te zitten, spelletjes te doen en gewoon gezellig hebben. Het zijn maar kleine dingen, maar ik heb wel het gevoel dat ik hier niet voor niks ben. Al is het om even met ze te spelen.
Gisteren naar Thamel geweest met Sissi, dat was een hele ervaring. Afgesproken met de lokals, maar die kwamen ruim 2 uur te laat. Vervolgens naar een restaurant New E… (nog wat haha) en daar waren een hoop andere vrijwilligers van de VSN office. Ik heb eindelijk een heerlijk stuk vlees kunnen eten, wat was dat lekker!! En dat voor €6,- incl. mijn sprite! Geen geld dus. Het plan was om vervolgens naar huis te gaan, maar we werden meegevraagd naar een Nepalees Valentine’s Party. Ze vertelden dat het legaal was, maar het was in een gesloten shopping mall ofzo. Weinig mensen, maar ondanks dat maakte iedereen er zijn eigen feestje van. De chinezen die mee waren voelden zich een beetje ongemakkelijk, maar Sissi en ik dachten Yeaah we kunnen eindelijk weer is dansen. Vervolgens terug naar Thamel om daar op ‘stap’ te gaan. De meeste cafés sluiten om 00.00 en er zijn enkele ‘clubs’ tot 02.00 uur open. Wij zijn gewoon lekker op tijd naar huis gegaan. Omdat het zo laat was kon ik niet meer terecht bij mijn gastgezin, dus heb ik bij Sissi geslapen. En oooo wat heb ik lekker geslapen!! Het was warm in haar slaapkamer, haar bed had een zacht matras en ’s morgens vroeg was het gewoon rustig!!
Mijn gastgezin bestaat uit vier kinderen en de paps en mams en een hond :D!! Aardige mensen, zorgen goed voor vrijwilligers. Alleen ’s morgens…. Dat ventje heeft zo veel energie.. hij schreeuwt alles bij elkaar om 06.00 uur en amaa gaat al zingen om 05.30 uur. Ik moet dus proberen wat meer in mijn ritme te komen en wat vroeger naar bed gaan.
Nu ben ik mijn spullen pakken voor mijn trekking. We vertrekken om 15.30 uur met de bus. 11 uur in de bus, 3 uur met de jeep en dan 5 uur wandelen ofz. De route is ongeveer> Beni, Jomsome, Kagheni, Mutinath, Jomsome, Ghana, Marta, Beni, Pokhara. De plannen veranderen regelmatig met wie er allemaal mee gaan, dus we zien het wel. Sissi gaat mee en Bishal van de VSN office, dus dan is het wel ‘vertrouwd’. Vind het namelijk wel spannend om met ‘vreemden’ 5 dagen weg te gaan. Maar als ik dat niet doe, dan zie ik ook niks van Nepal, dus HOPPAAA en gaan!! Hoorde alleen vanmorgen dat de kans dat we een zitplek hebben niet heel groot is. Ik zie het wel!! Hahah.
Het is een lang verhaal geworden SORRYYY!! Maar ik denk wel aan jullie!!! Hele dikke knuffel en tot over een week ofzo! xxxx
-
15 Februari 2014 - 10:07
Mams:
Hey lieverd,
Mooi verslag weer. Die kleine bijdrage die je hebt kunnen leveren is in ieder geval het begin je bent er net een week. Dat gaat goed komen.
Fijn dat de contacten ook allemaal soepel verloopt, maar daar was ik niet bang voor hoor haha.
Prettig om te horen dat je een fijn gastgezin hebt en inderdaad je moet je ritme wel aanpassen.
Nou wat je trekking betreft ook weer spannend en ondernemend. Heel veel plezier.
Tot gauw weer.
Groetjes veel liefs, kusjes, hou van je
Mams
-
15 Februari 2014 - 10:51
Charles:
Geweldig weer om je belevenissen en ervaringen in je reisverslag terug te lezen. Het geeft idd voldoening om wat voor je medemens te doen en te kunnen betekenen ;-) Zoals je zegt is een beetje persoonlijke aandacht al voldoende.
Tussen je werk door het land te verkennen is uiteraard helemaal top! Ben benieuwd naar je trekking. Heel veel plezier en tot horens. -
15 Februari 2014 - 20:47
Ko Ko Naam Ko Ho:
Namaskar Latoya,
Tapaai laai kastohha??? Ali ali??? En dan nog Nepaly uit verschillendegebieden,ga er maar aan staan,haha
Ik denk dat je goed bezig bent,dat is inderdaad irirant daar,tikjes geven en met een stokje slaan,tamelijk mideeleeuws,maar de klok draai je ook 50 tot 80 jaar terug.
En dan nog maar niet te soreken over de manier van les geven.
Wel leuk op de wijze zoals je dat aan het doen bent,zeker mooi de aandacht voor iemand die daar achter in de klas zit,schenken ze echt geen aandacht aan.
Weet je wat leukmis Latoya,zo iemand financieel adopteren ( door de sportschool bv),
Wel strak hoor,en heel leuk omdat met een aantal personen te doen.
Gooi zo maar wat in de lucht hoor,masr jij gaat zeker met je uitstraling daar gevoel voor krijgen,let maar op.
Jij hebt het beste land uitgekozen voor je stage,heel leerzaam, en het geeft heel veel voldoening.
Je zult binnenkort kennis maken met onze lieve Nepaleese pleegdochter en haar man en twee dochters,en het hele verhaal,je kan dan zien hoe zoiets kan uitgroeien tot iets geweldigs.
De trekking die je gaat doen is ontzettend mooiin een woord geweldig,hopelijk heb je een kruik meegenomen,en das echt lekker hoor daarboven.
Vergeet geen heilig water mee te nemen uit alle bronnen,het zijn ongeveer 20 tap's en Aama van het gastgezin zal je er geweldig blij mee maken. ( Colafles vol)
Groetjes en tot kiek
Ko ko naam ko ho -
16 Februari 2014 - 08:24
MJ:
Nou Latoya jou verslagen kunnen niet lang genoeg zijn. Heerlijk om ze te lezen. En je zegt dat je een kleine bijdrage levert maar daar vergis je je in. Jouw uitstraling en liefde die jij hebt en als vanzelf uitstraalt ....daar kan geen theorie tegenop! Ik weet dat jij ze een beetje een thuisgevoel zult meegeven. En omdat ze vaak geen thuis hebben is dat iets groots om te kunnen meegeven. Kun je voor mij ook een tekening voor een eigen stoel maken want Tom pikt die van mij altijd in.... (-) Veel plezier met je 5 daagse trip. X MJ -
16 Februari 2014 - 18:41
Noortje:
Leuk om te lezen hoe het daar gaat allemaal even wennen he! Foto's zien er ook allemaal mooi uit, succes en ik blijf je avontuur volgen
Groetjes uit Afrika
xxxx -
16 Februari 2014 - 18:41
Noortje:
Leuk om te lezen hoe het daar gaat allemaal even wennen he! Foto's zien er ook allemaal mooi uit, succes en ik blijf je avontuur volgen
Groetjes uit Afrika
xxxx -
17 Februari 2014 - 11:14
Desiree:
Toyyyyy,
Harstikke leuk om te lezen...en ook heel goed dat je toch al een kleine bijdrage kan leveren.
Gewoon daarmee doorgaan :)
Veell plezier op je trekking! Ben benieuwd naar je foto's en verhalen daarvan...
Groetjesssssss! -
17 Februari 2014 - 13:26
Joani:
Hey Meis,
Super om te lezen! Leuk ook om de foto's en filmpje te zien!
Dat slaan lijkt me wel pittig! Wel goed van je dat je al in kleine dingen je bijdrage hebt kunnen leveren! Voor de kids waarschijnlijk heel erg waardevol!
Fijn dat het aardige mensen zijn in je gastgezin! En misschien kan je die schreeuwerd ook nog iets leren ;)
Heel veel plezier op je trekking! Ben benieuwd hoe het was!
Kussxx
-
18 Februari 2014 - 08:33
Clementine:
Hey Latoya,
wat leuk om je te lezen. Je schrijft dat je je plekje nog moet vinden en als ik de foto's bekijk lukt het je aardig. Je bent in een kompleet andere wereld terecht gekomen waarbij je zeker in het begin van de ene in de andere verbazing valt.
Het begrip 'tijd' tja, in Nepal gaan ze daar iets anders mee om dan hier. Je zal er snel aan gewend zijn. Maar wat is een stage als je nu al op een meerdaagse trekking mag?!
Wens je heel veel succes en plezier. Geniet van elke dag, het is voorbij voordat je er erg in hebt!
Cl.
-
19 Februari 2014 - 20:49
Wietske:
Lieve toy!
Wat heb je al veel meegemaakt!! Echt super leuk om te lezen! Wat fijn dat je al een beetje freundjes hebt maar ik had ook niet anders verwacht ;) Je foto's zien er iig superleuk op fb! Heb je er nog meer:)??! Super goed dat je de kindjes nu al wat kan bieden, komt echt wel goed!! Geniet er van toy!!! En blijf vooral posten;)
Kuss
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
